Voer voor de geest…

Tijdens de feestdagen heb je alle gelegenheid om eens met andere ogen naar je gezin van herkomst te kijken. Dat kan je interessante informatie opleveren!

Een gezin kun je beschouwen als een team.

Eigenlijk is je oorspronkelijke gezin dan ’the first team you were on’.

De teamleden vervullen de rol van vader, moeder, kind, broer of zus. En daarnaast heeft elk teamlid nog een of meer andere rollen. De rollen neem je   niet bewust op je. Je ‘kiest’ een rol die op z’n best aandacht en liefde oplevert. En in elk geval helpt om te overleven. Je rol hangt dus niet alleen af van je persoonlijkheid en capaciteiten, maar ook van wat de situatie vraagt.

Wat was jouw rol in je gezin van herkomst?

Die van steunpilaar, lolbroek, regelaar, dromer, bolleboos, beslisser, Benjamin, zorger, afwezige… of een heel andere?

Waarom zou je daarbij stilstaan?

Het opmerkelijke is dat we geneigd zijn onze vroegere rol ook te vervullen in de vele teams waar we in ons latere leven lid van zijn. We blijven onbewust onze keuze dus herhalen. In het hockeyelftal, de vriendenclub, het verenigingsbestuur, ons eigen gezin en … op het werk.

Herken jij je rol op het werk?

Was jij bijvoorbeeld thuis degene die veel praktische dingen regelde en zich verantwoordelijk voelde voor ieders welbevinden? Dan is de kans groot dat jij nu het kerstuitje hebt geregeld en ervoor zorgt dat iedereen bedankt wordt.

Was het bij jou thuis niet zo’n feest? En heb je je staande gehouden door je min of meer onzichtbaar te maken en je werk in stilte te doen? Dan kan het goed zijn dat jouw aanwezigheid ook nu niet zo opvalt. En je bijdrage vaak onopgemerkt blijft.

Later als ik groot ben…

Het zal je niet verbazen dat de rolverdeling die ooit is ontstaan in jouw familie  vaak nog steeds aanwezig is. Al is de feitelijke situatie nu waarschijnlijk heel anders. Ben je al jaren het huis uit. Heb je een eigen gezin. Zorg je nu wellicht voor je ouders. Heb je misschien met sommige gezinsleden geen contact meer.

Toch blijft iedereen zijn rolkeuze herhalen. Die keuze heeft namelijk vroeger zijn succes bewezen. En dus zet je die voort. Zelfs als die keuze in het heden niet meer voor je werkt.

Het lijkt wel of je geen alternatief ziet. Hoewel je misschien doodmoe wordt van altijd klaar staan voor anderen. En meer aan je eigen dingen wilt toekomen. Of omdat je onzichtbaar maken er niet toe leidt dat je invloed hebt. Terwijl jij toch ook een mening hebt die er toe doet.

Het goede nieuws:

Wanneer je je bewust wordt van je gedrag, kun je wel degelijk een andere keuze maken.

Schenk deze dagen eens wat aandacht aan jouw rolkeuze en die van je familieleden. Wie ‘neemt moeder met de Kerst’? Wie heeft het hoogste woord? Wie arriveert een uur te laat zonder te bellen? Wie is de bindende factor? Wie klaagt zich door de avond heen en scoort daarmee veel aandacht? Wie neemt je zonder te vragen werk uit handen?

Wat heeft dit alles te maken met mantelzorg?

Sta er eens bij stil wat je in je rol als mantelzorger herkent van je oorspronkelijke rol

Was jij altijd de steunpilaar in het gezin? En leek het dus niet meer dan logisch dat jij de grootste zorg voor vader op je nam? Was jij de organisator? Ben jij dan nu ook degene die de schema’s maakt en checkt of de taken uitgevoerd worden? Was jij de ‘afwezige’? Vast niet… dan was je nu geen mantelzorger…

En nog belangrijker: wat vind je nu van de manier waarop jij je rol als mantelzorger vervult?

Is dit hoe je het wilt of hoe je het gewend bent?

En als je het anders zou willen, hoe ga je dat dan realiseren? Op een manier die past bij jou en de situatie?

Wellicht inspiratie voor wat goede voornemens voor het nieuwe jaar.