Hoe je mantelzorg en werk combineert en tevreden bent over je keuzes
De moederrol en zorgen. Ze lijken onlosmakelijk verbonden. Over het moederschap en het zorgen voor worden ons van jongs af aan allerlei boodschappen meegegeven.
Zowel door de maatschappij, als door onze eigen familie. En voor het vervullen van een moederrol hoef je overigens niet altijd de biologische moeder te zijn!
Als moeder hou je onvoorwaardelijk van je kinderen.
Een goede moeder offert zich op.
Als moeder gaat je gezin altijd voor.
Vul maar aan met de overtuigingen die jij hebt meegekregen…
Het valt niet mee om tussen al die verwachtingen je eigen koers te varen.
Zeker als jouw kinderen meer dan gemiddeld zorg nodig hebben, omdat ze niet ‘gemiddeld’ zijn. Of omdat je veel zorg geeft aan je partner of ouder, waardoor er minder tijd en aandacht overblijft voor de kinderen. En je daarnaast ook nog je werk hebt.
Dan komt op dit alles extra druk te liggen. Het lijkt wel of mantelzorg een vergrootglas op elke situatie legt. Er wordt meer van jou gevraagd en je wordt ook nog eens scherper beoordeeld. Dan voel je je kwetsbaar. En is het soms lastig je goed te voelen bij je inzet en keuzes. Laat staan geluksmomenten te ervaren.
Hoe kun je uit je dubbele zorgtaak ook dubbel zorgplezier halen?
In haar boek De kracht van kwetsbaarheid noemt Brené Brown een aantal voorwaarden voor wat zij noemt ‘een bezield leven’. Drie daarvan zijn m.i. cruciaal voor mantelzorgende moeders. Het hele boek is overigens het lezen meer dan waard!
Voorwaarde 1 voor geluk: Kies voor authenticiteit; laat je angst voor wat anderen vinden los.
Brene Brown heeft onderzoek gedaan naar waar vrouwen op beoordeeld worden. In de lijst staat uiterlijk op nummer een, direct daarna komt het moederschap. Ook blijkt uit dit onderzoek dat je het eigenlijk nooit goed doet, in de ogen van je omgeving. Het is niet verantwoordelijk genoeg, zorgzaam genoeg, meelevend genoeg, opvoedkundig genoeg… et cetera.
En uit angst voor afwijzing of er niet bij te horen, blijven we proberen aan alle verwachtingen te voldoen.
Maar in plaats van “Wat zullen ze wel denken” kun je ook zetten “Ik ben goed genoeg”.
Ook op de momenten dat je eigen innerlijke criticus nog een duit in het zakje doet. Natuurlijk twijfel je wel eens of je het goede doet. Of je wel genoeg doet. Of het niet beter kan. Helaas, zorgen voor iemand kan altijd beter en is nooit af.
Wees bereid je fouten en tekortkomingen te accepteren. Wees net zo mild naar jezelf als je bent naar iemand op wie je gesteld bent.
Voorwaarde 2: Geef creativiteit de ruimte, laat de neiging los jezelf met anderen te vergelijken.
Laat de gedachte los dat er een Ideale Manier zou zijn, die je maakt tot de Ideale Moeder of Ideale Mantelzorger. Jij hebt jouw eigen kwaliteiten, waarden en voorkeuren. En je wordt er het meest gelukkig van als je die ten volle benut. Dat is pas eigen kracht!
Vind je eigen oplossingen, die bij jou en jouw situatie passen. En verspil je tijd niet met bedenken of dat beter of slechter is dan hoe een ander het doet. Als je jezelf die ruimte geeft, zie je veel meer mogelijkheden.
Voorwaarde 3: Neem de tijd om te ontspannen en te genieten; laat uitputting als statussymbool en productiviteit als maatstaf voor eigenwaarde los.
Velen van ons hebben geleerd dat we gewaardeerd worden om wat we presteren. Niet om wat we zijn. Daarmee ben je gevangen in een web van plezieren, presteren en perfectioneren. Niet zelden resulterend in een burn out.
Leer te vertrouwen op je innerlijke kompas. Dat jij weet wat nodig is. Dat jij handelt vanuit jouw waardes. Dat jij weet wat je kunt opbrengen. Dat jij voelt wat je zelf daarin nodig hebt. Kortom, dat jij ervaart wanneer het goed genoeg is.
En dat kan betekenen dat je de ene keer tot het uiterste gaat om een uur eerder thuis te zijn, omdat jij voelt dat het ertoe doet. En dat je een andere keer zonder schuldgevoel een oppas regelt.
Moet ik dan alles alleen uitvinden?
Bij voorkeur niet. Sparren met een betrokken iemand die jij vertrouwt, informeer of professioneel, is steunend en soms zelfs noodzakelijk. Om de feiten 0p een rij te zetten. Of meer opties in beeld te krijgen. Of kennis in te brengen.
En daarna komt altijd een moment dat je al die informatie moet gaan (af)wegen. En dan kan je innerlijke kompas te helpen om te beslissen. Je zult zelden weten wat de beste beslissing is. Je kunt wel bepalen wat in jouw situatie goed genoeg is.
Ik wens je veel plezier met een goed genoege moeder en mantelzorger te zijn!
3 voorwaarden om een gelukkige mantelzorgende moeder te zijn
Hoe je mantelzorg en werk combineert en tevreden bent over je keuzes
De moederrol en zorgen. Ze lijken onlosmakelijk verbonden. Over het moederschap en het zorgen voor worden ons van jongs af aan allerlei boodschappen meegegeven.
Zowel door de maatschappij, als door onze eigen familie. En voor het vervullen van een moederrol hoef je overigens niet altijd de biologische moeder te zijn!
Als moeder hou je onvoorwaardelijk van je kinderen.
Een goede moeder offert zich op.
Als moeder gaat je gezin altijd voor.
Vul maar aan met de overtuigingen die jij hebt meegekregen…
Het valt niet mee om tussen al die verwachtingen je eigen koers te varen.
Zeker als jouw kinderen meer dan gemiddeld zorg nodig hebben, omdat ze niet ‘gemiddeld’ zijn. Of omdat je veel zorg geeft aan je partner of ouder, waardoor er minder tijd en aandacht overblijft voor de kinderen. En je daarnaast ook nog je werk hebt.
Dan komt op dit alles extra druk te liggen. Het lijkt wel of mantelzorg een vergrootglas op elke situatie legt. Er wordt meer van jou gevraagd en je wordt ook nog eens scherper beoordeeld. Dan voel je je kwetsbaar. En is het soms lastig je goed te voelen bij je inzet en keuzes. Laat staan geluksmomenten te ervaren.
Hoe kun je uit je dubbele zorgtaak ook dubbel zorgplezier halen?
In haar boek De kracht van kwetsbaarheid noemt Brené Brown een aantal voorwaarden voor wat zij noemt ‘een bezield leven’. Drie daarvan zijn m.i. cruciaal voor mantelzorgende moeders. Het hele boek is overigens het lezen meer dan waard!
Voorwaarde 1 voor geluk: Kies voor authenticiteit; laat je angst voor wat anderen vinden los.
Brene Brown heeft onderzoek gedaan naar waar vrouwen op beoordeeld worden. In de lijst staat uiterlijk op nummer een, direct daarna komt het moederschap. Ook blijkt uit dit onderzoek dat je het eigenlijk nooit goed doet, in de ogen van je omgeving. Het is niet verantwoordelijk genoeg, zorgzaam genoeg, meelevend genoeg, opvoedkundig genoeg… et cetera.
En uit angst voor afwijzing of er niet bij te horen, blijven we proberen aan alle verwachtingen te voldoen.
Maar in plaats van “Wat zullen ze wel denken” kun je ook zetten “Ik ben goed genoeg”.
Ook op de momenten dat je eigen innerlijke criticus nog een duit in het zakje doet. Natuurlijk twijfel je wel eens of je het goede doet. Of je wel genoeg doet. Of het niet beter kan. Helaas, zorgen voor iemand kan altijd beter en is nooit af.
Wees bereid je fouten en tekortkomingen te accepteren. Wees net zo mild naar jezelf als je bent naar iemand op wie je gesteld bent.
Voorwaarde 2: Geef creativiteit de ruimte, laat de neiging los jezelf met anderen te vergelijken.
Laat de gedachte los dat er een Ideale Manier zou zijn, die je maakt tot de Ideale Moeder of Ideale Mantelzorger. Jij hebt jouw eigen kwaliteiten, waarden en voorkeuren. En je wordt er het meest gelukkig van als je die ten volle benut. Dat is pas eigen kracht!
Vind je eigen oplossingen, die bij jou en jouw situatie passen. En verspil je tijd niet met bedenken of dat beter of slechter is dan hoe een ander het doet. Als je jezelf die ruimte geeft, zie je veel meer mogelijkheden.
Voorwaarde 3: Neem de tijd om te ontspannen en te genieten; laat uitputting als statussymbool en productiviteit als maatstaf voor eigenwaarde los.
Velen van ons hebben geleerd dat we gewaardeerd worden om wat we presteren. Niet om wat we zijn. Daarmee ben je gevangen in een web van plezieren, presteren en perfectioneren. Niet zelden resulterend in een burn out.
Leer te vertrouwen op je innerlijke kompas. Dat jij weet wat nodig is. Dat jij handelt vanuit jouw waardes. Dat jij weet wat je kunt opbrengen. Dat jij voelt wat je zelf daarin nodig hebt. Kortom, dat jij ervaart wanneer het goed genoeg is.
En dat kan betekenen dat je de ene keer tot het uiterste gaat om een uur eerder thuis te zijn, omdat jij voelt dat het ertoe doet. En dat je een andere keer zonder schuldgevoel een oppas regelt.
Moet ik dan alles alleen uitvinden?
Bij voorkeur niet. Sparren met een betrokken iemand die jij vertrouwt, informeer of professioneel, is steunend en soms zelfs noodzakelijk. Om de feiten 0p een rij te zetten. Of meer opties in beeld te krijgen. Of kennis in te brengen.
En daarna komt altijd een moment dat je al die informatie moet gaan (af)wegen. En dan kan je innerlijke kompas te helpen om te beslissen. Je zult zelden weten wat de beste beslissing is. Je kunt wel bepalen wat in jouw situatie goed genoeg is.
Ik wens je veel plezier met een goed genoege moeder en mantelzorger te zijn!
Annette
Next ArticleGEVRAAGD: sterke persoonlijkheid m/v